Het punt waar het blad het water in gaat wordt ook wel inpik of catch genoemd. Vanaf het rustpunt wordt het water langzaam genaderd en wordt de inpik vanuit maximaal een halve bladbreedte tussen blad en water gemaakt.

Op het verste punt worden de gestrekte armen vanuit de schouder – en niet vanuit de ellebogen (‘grabbing’) of romp – naar boven bewogen. Dit heet het plaatsen van het blad. De armen zijn bij voorkeur ontspannen gestrekt. Het blad verdwijnt grotendeels onder water, hierbij is geen kracht nodig. Het “loslaten” van de hendel(s) geeft voldoende snelheid om een inpik te maken.

Daarna wordt het blad vastgezet. Vlak voor de inpik staat het blad stil en heeft het water snelheid. Het blad heeft pas druk (weerstand) bij een snelheidsverschil tussen het blad en het water, en wanneer het blad net iets sneller gaat dan het water. Bij het zogeheten vastzetten van het blad wordt dit snelheidsverschil teniet gedaan door een korte felle beentrap. Omdat het blad nog niet stuwt, is deze beentrap nagenoeg weerstandsloos. 

De volledige inpik bestaat dus uit drie stappen:

1. met het blad het water naderen, 
2. het blad in het water plaatsen en 
3. het blad vastzetten, zodat het kan stuwen.

De inpik vindt plaats wanneer het bankje zijn keerpunt bereikt heeft. Een goede inpik wordt gemaakt:

• vanuit een bladpositie waarbij het verticale blad zich slechts millimeters boven het water bevindt;
• met een plaatsing van het blad vanuit een schouderrotatie; 
• wanneer het bankje niet stilstaat en 
• de benen explosief worden weggetrapt.

	Recover
	Haal